sedikit curhat.. meskipun ayahku sudah berumur, tetapi ayahku tergolong orang yang ga gaptek. beliau sering n hobby banget ngenet nyari2 info.. seperti hadist.. mobil.. jam... benda2 antik.. dan lain sebagainya.
suatu hari , ayahku minta ajarin aku buat ngoperasiin email. n aku ajarin...
eh, di lkasih hati minta usus..
ayah ku malah minta ajarin "FACEBOOK" an....
*kebayang ga seeeh??? kalo ortu punya facebook???
otomatis aku nolak dengan berbagai alasan. kemudian aku ngajarin ayah buat email n cara pengoperasiannya.
.
.
.
. besok malamnya, tepat pada tanggal 9 Desember 2010.. ayah ku minta ajarin facebookan dengan agak ngotot!
yaa.... yang namanya anak.. mau gimana lagi?
akhirnya aku nolak buat ngajarin..
ayahku tetap bersih keras buat minta ajarin facebookan, dan aku juga bersih keras buat nolak ngajarin.
so, muncul lah suatu konflik kecil di antara kita berdua..
ayah: "wes, saiki ajarono fb an."
aku: "ga bakal iso sampean... ruwet fb iku.. email ae loh"
ayah: "yo mangkane ajarono ben isok"
aku: "gawe opo seeh? ga penting fb iku"
ayah: "yoo golek2 info2.."
aku: "info opo??? ga onok info di fb"
ayah: "wes talah, ajarono..."
aku: "ga kerane isok sampean.. ndek ajari saiki, stengah jam maneh lali. engkok aku seng disenenni.."
aku: "ambekne sampean kate fb an karo sopo?"
ayah: "yo karo konco2 ku.."
aku: "kuat a? gak kerak onok konco e sampean seng fban.. guduk umur e.."
ayah: "yo wess.. lek ga gelem ngajari. aku jaluk ajari mbak restu" <<<<< ngambek n rada jengkel neh ceritanya.
aku: "yo wess... njaluk ajari mbak restu ae..."
setelah konflik sampai pada klimaks..
aku nyoba ngalihin topik, mumpung ayah lagi browsing n muncul transaksi yang harus konfirmasi ama email.
ayah: "lah iki yaopo carane ben ngerti regane??"
aku: "kirimen email nang alamat iku! mangkane.. email ae... ga usah facebook..."
ayah: "oohhh.. ngono tah.."
aku: "iyyyooohh.. facebook iku ga penting.. ga isok takon rego. lek gawe ngono iku nggawe email"
ayah: "oohh.. yo wess.. tapi kapan-kapan ajarono facebook"
aku: "iyooo.. mben-mben ae.."
*maaf, banyak menggunakan bahasa jawa. dikarenakan menjaga keaslian cerita. ^_^
Tidak ada komentar:
Posting Komentar